les volets jaunes

of "de gele luiken" voor wie de vertaling nog niet had gevonden.
Het is één van de drie huizen van het gehucht le chatain. Op deze plek woonden zo'n vijftig jaar geleden 30 mensen. Vandaag vier, morgen vijf.
Het vervallen en verlaten huis aan de overkant van de straat was toen waarschijnlijk ook bewoond, maar het huis van onze buurman Phillippe bestond toen nog niet.

Hoe lang de luiken al geel zijn, dat weet ik niet, maar de organisatie "les volets jaunes et compagnie" bestaat sinds 2011.

Ik vind het een heel fijn huis om in te wonen.
De charmes van de woonkamer:
*het is de enige ruimte in het huis die verwarmd wordt door de stoof. Een stoof is echt de max. Je vult een stoofpot met lekkers, zet hem op de stoof en enkele uren later heb je een heerlijke soep, of andere maaltijd.
Je kunt er brood op roosteren en sinaasappelschillen of kruiden op leggen om heerlijke aroma's te verspreiden, of een pot vullen met planten(delen) en stof om die laatste te kleuren. Geen zorgen te maken over of het de energie wel waard is, de stoof brandt toch.
Het vraagt wel wat hout. op nog geen vijfhonderd meter van ons huis ben je in het bos. Er is altijd wel een omgevallen boom, of een stuk bos dat werd omgekapt, maar waar de zogezgd "onbruikbare" delen van de boom zijn blijven liggen (lees: deze dikke takken en dunnere stronken zijn perfect voor onze stoof)
Inderdaad van hout krijg je het drie keer warm: verzagen en vervoeren; verzagen en splijten en branden
*er is een groot scherm om films op te projecteren
*er is een wand met allerlei interessante lectuur in de categorieën: nature, luttons, sociétés et assos, infos
*er is een telefooncabine
*er is de gezellige aanwezigheid van twee schatten van honden:
Chinkees (mengeling tussen jagershond en border collie) vernoemd naar de hond in de serie Camelot (hillarische scène trouwens) Chinkees gaat elke weide in die hij passeert en weet mij altijd te vinden als ik ga wandelen.
Wendy (jagershond) onbegrijpelijk dat ze ooit werd achtergelaten. Ze houdt ongeloofelijk veel van geknuffeld en geaaid worden en doet aan liggen voor gevorderden. Om de één of andere reden laat ze vaak haar gamelle staan. Vermoedelijk gaan de twee op jacht terwijl ze soms voor enkele uren op stap zijn. Vrij zeker zelfs, want Wendy parfumeert zich vaak met koeievla.

Charmes van de keuken:
* dit is pas echt een koude keuken (die in Sint-Andries is er niets bij in vergelijking)
* een koelkast is dus eigenlijk niet nodig
* het is een keuken, dus wie mij kent weet dat dat genoeg charme is op zich

charmes van de badkamer
* er hangt een briefje op de deur "toilettes-frigo, entrez couvert"
* ze is heel groot en heeft veel gordijntjes
*naast bad/douche en lavabo is er ook een composttoillet: joepie!

charmes van de trap:
*de ene trede die kraakt
* de mooie houten planken
*hij maakt een donderend geluid elke ochtend wanneer de honden naar beneden komen

charmes van de eerste verdieping
* vier hele mooie kamers met dezelfde planken vloeren
waarvan één gevuld staat met spullen van Fred, die eigenlijk enkel komt douchen en telefoneren bij ons. Dat noemt men pas gedomicilleerd zijn. Fred woont in zijn zelfgebouwde hut (bijna volledig geconstrueerd met recuperatiemateriaal)
* mijn kamer is boven de kachel, dus theoretisch gezien heb ik zelfs vloerverwarming

charmes van de zolder
* vorig jaar geïsoleerd met hennep en vilt
* ideale plaats om de was te drogen als het regent of sneeuwt, al duurt het veel langer dan buiten in de wind
* het is een veelbelovende plek, met veel mogelijkheden, ideaal om uren en avonden over te breinstormen.

voila, dat was een kleine voorstelling van het huis :)